Ένας δίσκος που όσο σε μπερδεύει, τόσο κολλάει. Κάπου ανάμεσα σε ειρωνικά slacker μανιφέστα και απρόσμενες εξομολογήσεις αγάπης, οι Wet Leg φαίνεται να μεγαλώνουν χωρίς να σοβαρεύονται. Και αυτό, στο παράλογο pop σύμπαν του 2025, μπορεί να είναι και λίγο punk.